Rozdział XII - Dzień egzaminu

   - Leon! Co ci się stało?! - krzyknęłam przerażona widząc go w takim stanie.

   - A spadłem z motoru.

   - A spadłem z motoru? Nie obchodzi cię to, że chodzisz w gipsie? - zapytałam zaskoczona.

   - Może i nie będę mógł tańczyć, ale mi to nawet pasuję. Już i tak nie dawałem rady. Potrzebowałem trochę odpoczynku.

    - Leon nawet nie minęły dwa tygodnie od kiedy zaczęła się szkoła a tu już nie dajesz rady?

    On natomiast nic nie od powiedział tylko podszedł do fortepianu. W domu nikogo nie było. Chłopak zaczął grać piosenkę, którą skomponowałam. Ja natomiast śpiewałam.

     - Piękna piosenka - powiedział.

     - Dziękuję.

     - Na pewno jutro zdasz.

      Podszedł do mnie. Podniósł rękę i chciał mnie pogłaskać po policzku, jednak w ostatniej chwili się powstrzymał. Zrezygnowany wyszeptał słowa pożegnania i wyszedł. Ja natomiast uciekłam do mojego pokoju. Kiedy Olga wróciła zawołała mnie na obiad. W domu byłam tylko ja i ona. Rozmawiałyśmy o tym co robiłam przez cały dzień, a że za dużo tego nie było przeszłyśmy do tematu tego co jutro ubiorę. Postanowiłyśmy, że pójdę w niebieskiej sukience w kwiatki z jasno-brązowym paskiem z rzemyków. Włosy pozostawię rozpuszczone.

     Po obiedzie poszłam naszykować sukienkę na jutro. Potem popisałam trochę w pamiętniku, przećwiczyłam kilka razy układ i piosenkę. Kiedy skończyłam minęła już dwudziesta. Nie chciałam jeść kolacji, bo byłam zbyt zdenerwowana jutrzejszym dniem. Postanowiłam, że dzisiaj wcześniej się położę.

     Wstałam około godziny dziewiątej. Ubrałam się, zjadłam śniadanie i popędziłam do studia bo nie chciałam się spóźnić. Przed studiem stało już wiele osób czekających aż ktoś ich zawoła. Kiedy tak stałam wśród nich podeszła do mnie Natalia.

     - Cześć Violu.

     - Cześć.

     - I co ty też przystępujesz do egzaminu?

     - Tak.

     - To fajnie. A może chciałabyś jeszcze raz przećwiczyć piosenkę?

     - Nie, uważam, że już nie muszę więcej ćwiczyć.

     - No ale ja chciałam posłuchać jak śpiewasz-powiedziała smutno.

     - No dobrze - zgodziłam się.

     - To chodź.

     Poszłyśmy do sali muzyki. Natalia kazała mi iść pierwsza. Kiedy znajdowałam się już w pomieszczeniu usłyszałam zamykanie zamka.

      - Natalia? Czemu mnie tu zamknęłaś?

      - Bo kiedy nie zjawisz się na egzaminie nie zdasz - nie był to jednak głos Natalii tylko Ludmiły.