Rozdział XXVI - Dobra wiadomość

     Leon

     - Lara? - zawołałem dziewczynę stojącą do mnie tyłem. Na dźwięk mojego głosu odwróciła się.
    - Tak?
    - Co tu tutaj robisz? Przecież nie należysz do Studia?
    - Jestem na wymianie - odparła jakby to była najbardziej oczywista rzecz na świecie.
    - To kto ze Studia się z tobą zamienił? I na jak długo? - jak to brzmi. Choćbym był policjantem, a ona jakimś przestępcą.
    - Diego - odparła. Na dźwięk jego imienia spiąłem mięśnie.
    - On?! - wykrzyknąłem.
    - No tak. Sam mi to nawet zaproponował. Zapytał czy nie miałabym ochoty zobaczyć jak wyglądają lekcje w Studio. No i tak wyszło, że poszliśmy do mojego dyrektora czy nie mógł by zorganizować czegoś takiego.
     - A dlaczego Diego był taki chętny aby to zrobić-zapytałem mrużąc oczy.
     - Mówił coś, że zaszkodziła mu pewna laska ze Studia i musi od niej odetchnąć - Mam ochotę go udusić. Ona mu zaszkodziła! Co on sobie myśli? Violetta siedziała w zamknięciu tyle czasu, że straciła możliwość wystąpienia w naszym spektaklu. Musiała przetrwać rozłąkę ze swoim uroczym chłopakiem, rodziną i przyjaciółmi, a on wygaduje na prawo i lewo, że to wszystko jej wina. Co za drań! Jak tylko go dorwę...
      Moje myśli pt. "jak zabić Diego'a" przerwała Angie.
      - Dzień dobry wszystkim - uśmiechnęła się do nas.
      - Dzień dobry - odpowiedzieliśmy jej chórkiem.
      - Mam dla was dobrą wiadomość. Za tydzień w poniedziałek odbędzie się dwu tygodniowa wycieczka na Karaiby. Kosztami nie musicie się martwić, ponieważ wyjazd organizuje You-mix. Wy w zamian dacie kilka koncertów w tamtejszych klubach. Oczywiście jedziemy całą klasą, ale jeśli ktoś by nie mógł nich zgłosi to Marotti'emu do piątku. Cały plan przekaże wam jutro Antonio.
      Po przekazaniu nam wiadomości kazała Camili zaprezentować piosenkę. Nie słuchałem jej. Byłem zbyt zajęty rozmyślaniem nad wycieczką. Muszę koniecznie przekazać wiadomość Violettcie.  Chociaż ona już to może wiedzieć. W końcu Angie to jej ciocia.
     Nigdy nie byłem na Karaibach. Czuję, że to będzie niezapomniany wypad. A będzie jeszcze lepszy gdy spędzę go z moją ukochaną. Oby tylko jej tata się zgodził.
    Zacząłem już nawet planować jak będzie wyglądał każdy poszczególny dzień. Tylko ja i Viola. Co z tego że reszta Studia też jedzie. Przecież nie będą przez cały czas za nami chodzić. Już nie mogę się doczekać. Już miałem planować drugi tydzień, gdy zadzwonił dzwonek. Reszta lekcji minęła jak z bicza strzelił. Czas wybrać się do Violetty. Podszedłem więc do Francesci, która stała już z resztą ekipy.
    - Możemy już iść? - zapytała.
    - Oczywiście - odparłem. Jako pierwszy wyszedłem ze Studia, reszta podążała za mną. Byliśmy już po domem Violetty, kiedy zobaczyłem tego wariata kryjącego się za drzewem kilka metrów od nas.